Volgende 27-10-2003
Hoofdmenu
Vorige 25-10-2003
Open deze kmz file 20031026.kmz uit de directory GoogleEarthfiles in Google Earth.
Foto's 031026-001 t/m 031026-019. Ze staan in dit zip-bestand.
Vanochtend is de wintertijd begonnen, en dat had ik me niet gerealiseerd, dus stond ik om 6.30 uur al voor de kiosk (die om 8 uur open ging) om voor vanavond een plaatsje te krijgen.
De plaats was geen probleem, er vertrokken al weer veel mensen. 's Morgens de stad in gegaan en op een terrasje koffie gedronken met gebak. Met zeer brutale mussen (foto's 20031026-009). Geshopt en toen voor een quarter ieder met het busje weer terug naar de boulevard. Daar een wandeling en foto's gemaakt (foto's 20031026-010 t/m 019) en toen weer terug naar de camping. Twee uurtjes aan zee gezeten en beach-volleybal gekeken. Vanmorgen trouwens allereerst de Mission Santa Barbara bezocht (foto's 20031026-001 t/m 008).
Santa Barbara brengt, anders dan de metropolen van de
staat, door omvang, topografie en stadsbeeld Spaans-mediterrane cultuur en
arcadische vormgeving onder één noemer die mag worden gezien. Al het
'Amerikaanse' is haar in hoge mate vreemd of zelfs taboe: geen flatgebouwen,
opdringerige reclameborden of wervende leuzen. Benzinestations hebben pandaken,
zodat ze mooi passen in het stadsbeeld. De stad is doordrenkt van de 'Santa
Barbara Look', de karakteristieke mengeling van nagebouwde Spaanse koloniale
architectuur en Mexicaanse en moorse invloeden. Wat haar esthetisch bijeenhoudt,
zijn de rode terracottastenen en de gepleisterde muren. waarvan de warme
aardkleuren naar gelang van de stand van de zon van kleur wisselen en die een
uitgesproken geruststellend effect hebben.
Dat is wel eens anders geweest. Tot het eind van de 19de eeuw was het in 1782
als Spaans presidio gestichte Santa Barbara geenszins gevrijwaard van de
tand des tijds. Pas na de aardbeving van 1925 kwam de stedenbouwkundige
ommekeer. De geruïneerde oude stad stelde de vroede vaderen voor de keus Santa
Barbara opnieuw op te bouwen of overeenkomstig zijn Spaanse erfdeel te
restaureren. Men koos voor een historiserende wederopbouw. Het was allesbehalve
eenvoudig. Strenge bouwvoorschriften en groeilimieten moesten politiek en
financieel worden doorgedrukt en de eisen van olie-industrie, spoorwegen en
andere economische invloeden moesten in toom worden gehouden.
Maar goed dat Santa Barbara een financieel gezonde gemeente was. De stad
heeft steeds weer het geluk gehad dat ze rijke mecenassen er toe kon overhalen
zich te ontfermen over bouwwerken die aan renovatie toe waren. Dat is tot op
heden zo gebleven: het bezienswaardige Arlington Theatre
(foto 20031026-009z Arlington Theatre) met zijn op een
minaret lijkende toren beleefde een glansrijke comeback dankzij particuliere giften, het nieuwe
Maritime Museum (foto 20031026-009z Maritime Museum)
aan de haven en de wederopbouw van het in 1782 gebouwde El Presidio behoren tot de
ingrijpendste restauratieprojecten van Californië.
De degelijke uitstraling van de stad, het hele jaar door versterkt door het
zachte, zonnige klimaat, een rijk cultuuraanbod en academisch niveau (door de
universiteit in Isla Vista), heeft bijgedragen tot een verzorgde leefstijl, die
lang kenmerkend is geweest voor Santa Barbara. Maar de kreet dat het half
kuuroord, half bejaardenhuis zou zijn, klopt niet meer. Het leven van de
ongeveer 90.000 inwoners heeft een drastische verjongingskuur ondergaan.
Talrijke nieuwe hotels en Bed & Breakfast Inns, trendy restaurants,
koffiehuizen, bakkerijen en poolbars bewijzen dat. Van patio tot terras: deze
trend duidt erop dat de middengeneratie en die van de gepensioneerden zich meer
en meer uit de stad hebben teruggetrokken om het dolce vita van kreeften, drank
en soms luidruchtige gezelligheid over te laten aan hun erfgenamen en de meestal
van een goede studiebeurs voorziene studenten.
Maar terwijl de jonge rijken zich amuseren met livejazz, zitten er groepjes arme
sloebers op straat of zijn op eigen houtje aan het bedelen: 'Hey, what about a
McDonald's Hamburger' - ook Santa Barbara merkt de laatste tijd de gevolgen van
de naweeën van de economische crisis.
Wanneer je over de Cabrillo Boulevard de stad bent binnengekomen, ligt
het voor de hand eerst naar Stern's Wharf te gaan. De in 1872 gebouwde
pier is lange tijd de oudst dienstdoende aan de Westkust geweest, maar een
verwoestende brand enkele jaren geleden dwong tot de huidige nieuwbouw, waarvan
het houten plankier een gemakkelijke wandeling over zee mogelijk maakt,
geflankeerd door allerlei winkels, viskramen met uitzicht op strand, stad en hellingen.
Nóg indrukwekkender ziet de stad van de rode daken eruit vanaf de toren van haar
beroemdste profane bouwwerk, het County Court House, een neo-Spaans, met
moorse motieven gedecoreerd pronkjuweel aan de rand van de binnenstad.
Trappenhuizen en gangen verbinden de ruimten van het elegante interieur met
fresco's, beschilderde plafonds, ijzeren luchters, mozaïekkunst en bewerkte
deuren. Ook de natuur neemt deel aan deze verzorgde enscenering, de
weelderig-tropische tuinen evenzeer als de zorgvuldig gemanicuurde gazons, die
rond lunchtijd in beslag worden genomen door keuvelende, kauwende en drinkende
mensen die op de feestdag Cinco de Mayo in mei veranderen in een overstromende
Spaanstalige volksweide.
Aangezien parkeren in de binnenstad eenvoudig en meestal gratis is, doe je er
goed aan de auto in de omgeving van State Street achter te laten en te
voet een kijkje te nemen in deze eigenlijke hoofdstraat van het stadje. (Je kunt
daarvoor ook gebruik maken van de handige pendelbus.) State Street heeft een
straatdesign waarbij niets aan het toeval is overgelaten en waarin zitbanken,
afvalbakken en telefooncellen tot een harmonisch geheel zijn samengevoegd. Hier
en daar verlaten bevallige uitlopers in de vorm van kleine booggangen en
binnenhoven de straat: La Arcada of de beide Paseos (El Paseo en
Paseo Nuevo) bijvoorbeeld, met talrijke winkeltjes, bloemenstalletjes, cafés en
restaurants. Klaterende fonteinen en vogelgekwetter verenigen zich hier tot een
Californische verleiding waarbij je de tijd gemakkelijk vergeet.
Laat in de namiddag, wanneer de hellingen van de Santa Ynez Mountains langzaam
lila kleuren, dompelt de zon de stranden in een betoverend licht. Het strand is
de beste plek om van deze sfeer te genieten, met name op het East Beach
bij het Cabrillo Bathhouse, waar je in de openlucht kunt zitten, koffie
kunt drinken en naar het volleybalspel kunt kijken, tenzij je liever langs het
water naar de steile kust wandelt. Afhankelijk van tijdstip en waterstand is het
mogelijk om om de rots heen Butterfly Beach in Montecino te
bereiken.
De
Santa Barbara Mission boven de stad heeft de schoonheidsprijzen onder
haar gelijken al lang gewonnen. Als 'Queen of the Missions' stijgt ze ver uit
boven haar twintig medekandidaten onder de van leemtegels gebouwde boerenkerken
die in het toenmalige alta California onder bescherming van de Spaanse
soldaten zijn gesticht door pater Junipero Serra, de apostel van Californië. Ze
lagen op ongeveer een dagreis van elkaar verwijderd, tussen San Diego in het
zuiden en Sonoma in het noorden.
65 jaar lang (1769-1834) functioneerde dit systeem van kolonialke
controleposten, toen schonk of verkocht Mexico de bijbehorende landerijen in het
kader van de secularisatie. Kerken en gebouwen zelf raakten in verval of
fungeerden als winkels en bars. Maar schilders, schrijvers en reizigers tegen
het eind van de 19de eeuw vonden de vervallen ruïnes zeer romantisch en
creëerden daarmee de voorwaarden voor de wederopbouw met geld van particulieren en verenigingen.