Het is wel duidelijk, we zijn in het Navajo-reservaat, dat blijkt wel uit de plaatsnaam Teec Nos Pos. Meestal waait er een straffe wind over de hoogvlakte, die rondtuimelende tumbleweed-struiken dwars over de weg blaast, door het grijs-groene sagebrush-landschap snijdt en slechts zelden door de rode zandsteen-mesas wordt gestuit, bijvoorbeeld door de Red Mesa. STILL THE RIGHT PLACE verkondigt de staat Utah op een bord aan de grens - een trotse balans van de eerste honderd jaar rechtschapenheid in de mormonenstaat (1896 - 1996).
De eerste landschappelijke hoogtepunten worden gezet door de tocht naar de San Juan River en de aansluitende kronkelingen van de US 163 door roodachtige steenwoestijnen, terwijl in de verte reeds het wereldbekende profiel van Monument Valley verschijnt. Als messen tronen de machtige rotszuilen in het tegenlicht. Van 'Easy Rider' tot 'Marlboro': iedereen heeft ze als ansichtkaart, filmbeeld of reclamefoto in het hoofd. Eerst hebben we nog de omweg naar de Goosenecks gemaakt, de 'ganzenhalzen' in de gedaante van geërodeerde rivierbeddingen die de San Juan River hier in tienduizenden jaren heeft uitgesleten. Je ziet hem er niet voor aan als je hem daar beneden, zo'n 300 meter dieper, als een stroompje ziet liggen (foto's 20031019-003 t/m 006).
Een
zeer grillige meandering van de San Juan River die de rotsen zo heeft uitgeslepen dat het
net is alsof er enorme ganzen voor je liggen met hun lange nekken en dan hun kop onder water.
Prachtig. Bij de ingang van het dal wordt je door de Mexican Hat Rock aan je linkerhand
begroet met een sombrero. Een zijweg voert degenen die hem wat beter willen bekijken naar deze
koddige stenen hoed.
De weg
naar het Visitor Center in de Monument Valley wordt geflankeerd door kramen, paardenstallen
en latwerken van rondreizende Navajo-handelaars. In het bezoekerscentrum ontdek je onder meer welke
hoogtepunten je op je eigen houtje kunt bezoeken en welke alleen onder leiding
van een gids. Een korte self-guided tour met de eigen auto ligt voor de
hand. Maar wanneer je met een op vier wielen aangedreven voertuig en een indiaanse
gids of met een jeepsafari naar de Hunt Mesa rijdt om daarboven de zonsondergang
te beleven, zie je natuurlijk meer, en dat hebben we dus gedaan.