Volgende 18-10-2003
Hoofdmenu
Vorige 16-10-2003
Open deze kmz file 20031017.kmz uit de directory GoogleEarthfiles in Google Earth.
Foto's 031017-001 t/m 031017-019. Ze staan in dit zip-bestand.
Vandaag wat kalmpjes aan gedaan. Vanmorgen eerst allerlei campings gebeld t/m de Grand Canyon om te reserveren, en zowaar allemaal gelukt. Daarna boodschappen gedaan bij een supermarkt in Moab en toen Arches National Park in, na de oversteek bij Moab van de Colorado River (foto's 031017-000zz). Alweer een uniek geheel in zijn soort met natuurlijke bruggen en staande rotspartijen.
Wat van een reis werkelijk blijft hangen en wat je je
later nog herinnert, dat zijn de wandeltochten. Geen enkele reeks
auto-view-point-stops laat zulke blijvende indrukken achter als die welke je te
voet hebt gezien en beleefd. En er zijn weinig nationale parken waarvoor dit
sterker geldt dan voor de fragiele zandsteenbogen en rotsnaaldogen die in het
Arches National Park bijeen staan. Net als bij de Natural Bridges waren het
ook hier het water en de grote temperatuurverschillen die de zandsteensculpturen
in dit Jurassic Park, Utah, vormden.
De rit vanaf Moab zorgt met de oversteek van de Colorado River voor een
veelbelovende opmaat. Als een van de eerste vertegenwoordigers van het palet van
de stenen sculpturen presenteert zich, na de Courthouse Towers (foto's
031017-001 t/m 006), niet over het hoofd te zien
en indrukwekkend, de Balanced Rock,
een grote
rotsklomp die gracieus op een stenen sokkel balanceert (foto's
031017-007 t/m 009). Dan is het niet ver meer
naar de parkeerplaats van de Devils Garden Trailhead, waar je je auto kwijt kunt
om je op weg te begeven door de steenwoestenij. Hoe vroeger in de ochtend, hoe
beter het is:de temperatuur is behaaglijk en het licht nog niet zo fel. Het
schijnt ook de gierzwaluwen, buizerds, eekhoorns en vogels wel te bevallen, want
allemaal zijn ze juist rond deze tijd opgewekt onderweg.
De wandeling naar de Landscape Arch voert naar een van deze gracieuze
rode bergkammen, die in de loop van miljoenen jaren zijn geslepen en gepolijst.
Heen en terug heb je ongeveer een uur nodig, voor de Double-O Arch nog
eens twee - en die moet je er echt voor uittrekken, want hoe langer je op het
trail blijft, hoe mooier het wordt: vele afgeronde rotsblokken lijken
ontworpen door Colani (foto's 031017-010 t/m 015).
De namiddag zou je moeten reserveren voor de Wolfe Ranch, een ruwe houten
hut, rond de eeuwwisseling gebouwd door een zekere John Wesley Wolfe en
sindsdien door verscheidene ranchers gebruikt. Hier begint het pad via de
Salt Wash naar de bekendste poortboog van het park, de Delicate Arch
(foto's 031017-016 en 017). De weg is minder makkelijk
dan die naar de Arches vanmorgen, maar soms steil en 's zomers onbarmhartig
heet. De late namiddag is dan ook het geschiktst voor deze tocht. In de beide
uren voor zonsondergang is de temperatuur het gematigdst en het licht het
mooist. Groenachtige hagedissen en snorrende kolibries die de rode
woestijnbloemen leegzuigen zijn meestal van de partij. In de buurt van de
Delicate Arch doemt rechts de Frame Arch op, die zichzelf aanbeveelt als
fotogeniek kader voor de Delicate Arch. En aan de horizon komen daar de meestal
met sneeuw bedekte La Sal Mountains nog bij.
Na de kleine trail naar Devils Garden en daarna de Delicate Arch hebben we eind van de middag bij de parkeerplaats van Salt Valley's Overlook heerlijk wat gezeten en gedronken en geluierd, we hebben immers alles bij ons (foto's 031017-018 en 019). Nu dus tanken en zometeen lekker uit eten.
Uit eten in de Brewery wilden meer mensen, we moesten zeker 20 minuten op een tafel wachten en daarna ook vrij lang op het eten. Maar het was lekker en we vonden zelfs in het donker de camping nog terug (5 miles zuidwaarts vanaf de Brewery), 19 uur.
Sms-je van Erik en Marian. Zij zijn weer op weg naar huis.