Foto 1 t/m 6 zijn bij het stuwmeer voor dat je het eigenlijke Yosemite Park in komt. Het is de watervoorziening van SF. Er is een discussie gaande om de stuwdam weer door te breken zodat de oorspronkelijke natuurlijke situatie weer terugkomt. Foto 7 en 8 zijn bij de ingang.
De eigenlijke ontdekking van wat nu Yosemite Park heet vond plaats in het jaar 1855, toen een Engelse uitgever hier met een paar begeleiders een rondreis maakte om stof te verzamelen voor een tijdschrift. Tot die groep behoorde ook een tekenaar, wiens schetsen de landschappelijke schoonheid van Yosemite wereldberoemd maakten. Hobbelige ritten per koets en moeizame ritten te paard - niets kon de eerste nieuwsgierigen verhinderen zich een weg naar Yosemite te banen. Steeds meer kolonisten en toeristen trokken naar het dal van de Merced; er ontstonden hotels en er verscheen vee op de weiden. De californisering van Yosemite scheen te beginnen.
Gelukkig pakte het anders uit.
Natuurbeschermers slaagden er in 1890 in, dit bijzondere deel van de Sierras tot nationaal park te laten uitroepen en houthakkers en veedrijvers werkeloos te maken. Ook John Muir, de meest vooraanstaande natuuronderzoeker van Californië, vocht aan hun zijde. Maar zelfs hij kon de aanleg van een stuwmeer, het Hetch Hetchy Reservoir, niet voorkomen. Het water wordt tot op de dag van vandaag naar San Francisco geleid, maar misschien niet lang meer. Mochten ecologische georienteerde groepen in de nabije toekomst succes boeken, dan zal het door de Tuolumne River opgestuwde meer droogvallen en de Hetch Hetchy Valley weer vrijkomen.
Yosemite Park zelf is overweldigend. Foto 9 is de eerste foto echt in het dal met uitzicht op de noordelijke bergen. Allereerst hebben we onze camping plek opgezocht (reeds op 30 mei 2003 via internet gereserveerd, $18 per nacht) en daarna gelunched. Foto 10 en 11 zijn op die camping. Op foto 11D4426 zien we voor het eerst de Half Dome met zijn karakteristieke vorm. Daarna 4 uur gewandeld door het park. Eerst naar de machtige Yosemite Fall (foto 12) maar die bleek tot onze stomme verbazing volledig droog te staan na de Indian summer van september (en achteraf van oktober ook). Op een doordeweekse dag als vandaag is het goed toeven op de wegen en wandelpaden langs de Merced River. Onder hoge coniferen en granietsculpturen kun je hier dwars door de bloemenweiden lopen. Gelukkig overstemt het ruisen van het water het incidentele geluid van de auto's op de rondlopende weg en naar het dorp. Foto 13
laten een prachtig bruggetje zien over heel stil water (Clark's bridge over de Merced River in
droge tijden). Vervolgens verder door het park waar we onze ogen uitkeken naar dit
prachtige landschap (foto's 14 t/m 23). In
de buurt van het visitor's center zagen we de herten zomaar in het wild
rondlopen, en dat juist in het drukste deel van het park (foto's 15 t/m
19). Ons laatste doel was Mirror Lake
(ook droog) foto 24. Bek-af kwamen we weer thuis
maar we hadden erg genoten van de bossen en de prachtige bergen om ons heen. Om
21 uur op stok! Tussen de beren! Foto's 25 t/m 27.