Volgende 7-10-2003
Hoofdmenu
Vorige 5-10-2003
Open deze kmz file 20031006.kmz uit de directory GoogleEarthfiles in Google Earth
Foto's 031006-001 t/m 031006-018. Ze staan in dit zip-bestand.
Vandaag gaat dan echt de rondreis per camper door het zuid-westen van de USA beginnen. Vanmorgen zeer vroeg op zodat Erik ons vóór zijn werk naar Moturis in San Leandro kon brengen. We moesten daar om 8.30 uur zijn om de camper 's morgens nog mee te kunnen nemen. Om vanuit Tiburon (www.ci.tiburon.ca.us) in San Leandro te komen moesten we helemaal om de baai van San Francisco heen rijden. Mede in verband met mogelijke files op maandagmorgen zijn we op tijd vertrokken. Eerst een stukje omhoog vanaf Centro West in Tiburon over State Highway 131 via de US-Highway 101 (de zogenaamde "one-o-one" die helemaal vanuit het centrum van Los Angeles min of meer langs de kust via San Francisco en de Golden Gate brug naar het noorden tot bij Seattle loopt) tot San Rafael (waar ook een locatie van Moturis zou liggen). Dan de Interstate 580 richting oost naar Richmond, de Richmond - San Rafael (tol-)brug over. Nog voor de brug, dus vlak bij San Rafael ligt San Quentin, de beroemde/beruchte gevangenis, die we vanuit de auto hebben zien liggen (zie de plaatsmarkeringen op Google earth). De I580 volgen we helemaal tot bij San Leandro. Eerst via Berkeley (www.ci.berkeley.ca.us) met zijn beroemde universiteit (Berkeley University of California) en Oakland (City of Oakland), dat ter hoogte van Bay-bridge ligt en dus een directe verbinding heeft met het centrum van San Francisco. In San Leandro (City of San Leandro) hebben we de Moturis lokatie redelijk snel gevonden: 420 San Leandro Boulevard.
Om 8.30 bij Moturis, gebracht door Erik en om 11 uur echt vertrokken. Bij Safeway
supermarkt boodschappen voor $178,50 met safeway pasje maar zonder koffiefilter. Dan begint
eindelijk de grote tocht van 23 dagen door zuid-west USA. Nadat we de stad SF
verlaten hebben rijden we door eindeloze valleien en hele mooie heuvels. De highway slingert
zich nog maar net door het kustgebergte of even voorbij Livermore duiken links en
rechts de heerscharen van de windturbines op (zie de
plaatsmarkeringen op Google earth), die hier, net als in andere
winderige streken van Californie alternatieve energie opwekken. Voor het overige
hebben alternatieve doelstellingen juist hier niets verloren: de wapentechnische
laboratoria van Livermore waren ooit de broedplaats voor Reagans 'Star Wars'. Na
zo'n 140 km, in de buurt van Oakdale begint Gonny te rijden. Dan overheersen de
beschouwelijke landschapsbeelden en zeker bij het kontakt met de legendarische
Highway 49 in het California Gold Country: het jaar (1849) en de staat waarin de
goldrush uitbrak. In Sonora
(Sonora, CA)
heb ik het stuur weer overgenomen. Na wat zoeken vonden we de Southgate drive en Mother Lode camping.
$20 en er waren maar een paar RV's. (Nu, augustus 2013, is er zo te zien op
Google Earth helemaal geen camping meer.) We hebben even rondgekeken (van 4 tot 4.30 pm) en electriciteit
geprobeerd. Ik weet niet of hij echt werkt. De airco in het dak aangezet en die doet het.
Dus het zal wel. Daarna weer afgehookt en naar Columbia gereden, ongeveer 10 km
naar het noorden. Een parkeerplaats was gauw gevonden en en toen hebben we door Mainstreet gelopen om 5.30 pm.
Maar om 5 uur is alles gesloten! Dorpje was leuk om te zien maar zo goed als
leeg. En daarom was die parkeerplaats dus ook geen probleem. De bezoekers van
die dag waren al vertrokken! Foto's 1 t/m 15 en de additionele foto's met x, y en z in de
bestandsnaam. Zie ook de officiele website
Columbia State Historic
Park.
Columbia is het stadje van de goudzoekers die hier in 1849 neerstreken. Daarom
heet die weg hier ook Route 49. In 1848, toen de Zwitserse kolonistenleider
Johann August Sutter in Sacramento zijn visioen van een nieuw Zwitserland
nastreefde, gaf hij de rondtrekkende schrijnwerker James Wilson Marshall de
opdracht aan de zuidelijke arm van de American River een zaagmolen te bouwen. De
indianen in de omgeving hielpen hem daarbij. In de waterloop die naar het
molenrad leidde ontdekte Marshall twee kleine brokjes, die hij Sutter liet zien
en die beiden als goud identificeerden.
Ze spraken geheimhouding af, maar dat ging niet door. Integendeel, horden schat-
en gelukszoekers uit alle windstreken stroomden toe, de winst nam epidemische
vormen aan en Californie kreeg in één nacht een ander aanzien. Alleen de mannen
van het eerste uur bleven met lege handen achter. Sutters droom van een nieuw
Zwitserland ging in rook op, Marshall verarmde en raakte aan de drank en beiden
stierven arm als een kerkrat.
In Columbia leven de herinneringen aan de goudkoorts niet voort als documenten
van een dramatisch menselijk lot, maar onderhoudend in de vorm van een openlucht
museum. Wat er nog van het oude Columbia - rond het midden van de 19de eeuw een
van de grootste steden van Californië - was overgebleven werd van overheidswege gerestaureerd en
ingericht als thema park: de houten en bakstenen huizen aan Main Street en Broadway fungeren als
podium voor een gekostumeerd damesensemble in granny look, violisten en banjospelers,
koetsiers, smeden en luidruchtige cowboys, die de toeristen basiscursussen
goudwassen aanbieden, wat kennelijk niet alleen kinderen gaaf vinden.
Zelfs de onveranderlijk ruige Hell's Angels, die nergens liever rondhangen dan
in de saloon, passen opeens in het beeld van een wereld van gisteren. Dat is,
zoals het een staatspark betaamt, prima in orde en daarmee wellicht het
opvallendste anachronisme in Columbia.
Om 6.15 pm waren we weer op de camping. Er was kennelijk net een ongeluk gebeurd in Sonora met brandweer, ziekenauto's, veel politie en helicopter. Maar verder hebben we er niets van mee gekregen. Tijdens koken is tweemaal het rookalarm afgegaan: kop eraf draaien en batterij eruit lichten, beter geen alarm dan altijd alarm. Het eten was heerlijk. We hadden een Hookup-plaats met electriciteit en water. Maar geen afvalwaterdump (dan is het een full hookup). Foto's 16, 17 en 18.