Volgende 5-10-2003
Hoofdmenu
Vorige 3-10-2003

Zaterdag 4-10-2003.

San Francisco - 49 miles drive

Open deze kmz file 20031004.kmz uit de directory GoogleEarthfiles in Google Earth.

Foto's 031004-000 t/m 031004-061. Ze staan in dit zip-bestand.

Na een laat ontbijt (eerst uitslapen) zijn we samen met Erik en Marian de 49 Mile Scenic Drive door SF gaan maken. Een prachtige route waarbij je alle highlights tegen komt. Een goede overzichtskaart van San Francisco en de 49-mile-drive zit bij de foto's (foto's 0z 49milemap en 0z 49trail).

In 1938, toen de Downtown Association de 49 mile scenic drive samenstelde om de schoonheid van de stad te laten zien en om haar te promoten als zaken- en toeristenbestemming, begon de route bij de City Hall, draaide langs de noordelijke kustlijn van de baai naar de kust van de Pacific Ocean, krulde om Lake Merced en glipte het Golden Gate Park in, klom naar de top van Twin Peaks, liep vervolgens over Market Street, om via Bay Bridge te eindigen op Treasure Island. Ontwerper Rex May, links op de foto, laat het nieuwe 49 Mile Scenic Drive bord zien in 1938. De route was ontworpen om de stedelijke diversiteit op een onderhoudende manier te laten zien aan toeristen, die de Golden Gate International Exposition van 1939-40 bezochten, een expositie die het volgende jaar op Treasure Island zou geopend worden. Het land was toendertijd aan het bijkomen van de magere jaren van de Great Depression. Auto´s hadden treeplanken, reserveonderdelen werden buiten aan de auto meegenomen en bagage was bevestigd op een groot metalen rek achterop. In 1938 deelden DeSotos, Hudsons en Studebakers -- waarvan de productie reeds lang geleden is gestaakt -- de straten van de stad met Fords, Buicks en Chevrolets. Het was het jaar dat je Clark Gable, die toen "Gone with the Wind" filmde, kon zien rijden in een van die zeer luxe auto's, een glimmend zwarte Packard Roadster, een verjaarsgeschenk van zijn filmster-vrouw Carole Lombard.
Het tracee van de 49 Mile Scenic Drive, die nu begint en eindigt bij de City Hall, het stadhuis, is vaak gewijzigd sinds deze eerste versie op de kaart werd gezet. Hij loopt nu via oude en moderne hoogtepunten -- Old St. Mary's Church, het Palace of Fine Arts, Mission Dolores, Pacific Bell Park, de Ferry Building. Hij draait om het verhalen-rijke Presidio of San Francisco -- toen een leger basis, nu een nationaal park. Hij zwaait naar beneden over de Great Highway en schurkt zich daarbij aan het zand en de krachtige golven van Ocean Beach. Hij cirkelt om het lieflijke Stow Lake in Golden Gate Park. Hij schiet over Dolores Street, langs een rij statige palmen. Hij beklimt Twin Peaks, bekend om zijn verbazingwekkend stads panorama. Maar hij stuurt je ook de nauwe straatjes van China Town in, een omgeving die overigens het best te voet kan worden bezichtigd. En dan over Jefferson Street die de toeristen beter kennen als Fisherman's Wharf. Hij stuurt je over Cesar Chavez Street, een overduidelijke non-scenic straat die overvol is met snel rijdende auto's die furieus van baan veranderen om de juiste oprit naar Highway 101 te bereiken.
En het is een hele lange 49 mijlen. Het kost je ongeveer vier uur rijden, dus zonder een enkele sightseeing stop. De route is moeilijk te volgen zonder landkaart -- zonder iemand in de passagiersstoel die voortdurend van kaart naar het met 25 mph veranderende stadsbeeld kijkt en terug, en aanwijzingen schreeuwt. En dan zijn er nog de notoire -- en vrij onvoorspelbare -- mistbanken. De zeemeeuw tekens zoals op de foto missen op minstens zes belangrijke kruispunten, zodat de bestuurders moeten gissen welke kant ze op moeten. Omdat de aanwijzingsbordjes slechts in een richting van de route staan, de richting die de Downtown Association 70 jaar geleden koos, is het lastig om bij een verkeerde keuze weer op het rechte spoor te komen. De beroemde bordjes, die als souvenir kunnen worden gekocht voor $50 per stuk in het winkeltje van City Hall, worden vaak gestolen.

We beginnen bij de Golden Gate bridge. Foto's 0, 1 en 2 genomen vanaf Bakers Beach in de Golden Gate National Recreation Area:

Zonder enige twijfel is de Golden Gate Bridge HET symbool van San Francisco. Het is niet alleen een van de langste hangbruggen (met één overspanning) van de wereld (bijna 2 mijl lang), maar ook de sterkste, gebouwd om winden van boven de 100 mijl/uur te weerstaan. Toen hij klaar was in mei 1937, 250 meter hoog, was het ook de hoogste constructie van het land ten westen van New York.
Zijn roest-rode kleur (vaak internationaal oranje genoemd) was gekozen door architect Irving Morrow, omdat hij meende dat dit het geheel meer zou vervolmaken dan het traditionele grijs of zwart. De naam "Golden Gate" verwijst echter niet naar zijn kleur, maar naar de plaats aan de ingang van de baai van San Francisco, zo genoemd door de vroegere goudzoekers die hoopten rond deze baai goudvelden te vinden.
Er is een tol voor auto's die vanuit het noorden San Francisco binnenkomen, maar niet voor uitgaand verkeer. Echter beter dan rijden over de brug is erover fietsen of wandelen, dat is mogelijk aan de oostzijde. Doe dit wel op een heldere zonnige dag en kleed je warm aan - de wind is vaak zeer krachtig - maar de spectaculaire uitzichten maken het meer dan goed.
De constructie van de brug is een opmerkelijk staaltje van engineering:

Fort Point National Historic Site ligt aan de voet van de brug aan de stadskant en biedt een ongebruikelijk zicht op de brug en het wijzigende getij in de baai.

China Beach heeft een zandstrand van 180 meter voor zwemmen, zonnebaden en picknick. Er ligt daar ook een prachtige golfbaan Foto's 3 t/m 3D4408.

Legion of Honor, een replica van zijn Parijse naamgenoot, bezit meesterwerken van Europese kunst van de Middeleeuwen tot de 20ste eeuw, veel bronzen beelden van Rodin, evenals zalen uit een bepaalde periode, zeefdrukken en tekeningen. Als je maar één museum zou bezoeken in San Francisco dan zou het dit moeten zijn. Zeker na de recente renovatie is het Legion of Honor gebouw een reproductie van een 18de eeuws Frans paleis in een prachtige omgeving, met uitzicht op de Golden Gate Bridge en de Marin Hooglanden ten noorden daarvan.
Het gebouw van het Californische Paleis van het Legion of Honor doet je versteld staan: je loopt er naar toe door een magnifieke hoftuin, genaamd de Court of Honor, die wordt gedomineerd door een originele cast van De Denker van Rodin.
Op het voorplein staat ook een glazen structuur (vergelijkbaar met de pyramide voor het Louvre in Parijs) die een natuurlijk licht biedt op de speciale tentoonstellingsgalerijen die er onder liggen. De uitgebreide kunstcollectie van het Paleis omvat Europese schilderijen, beelden en decoratieve kunst van 1300 tot 1900, maar ook kunst uit het oude Assyrië, Egypte, Griekenland en Rome.
De favoriete afdelingen van het museum zijn de twee galerijen gewijd aan beelden van Rodin, speciaal het Diane & Alfred Wilsey Hof waar het welbekende stuk De Drie Schaduwen zich bevindt. Ook prachtig zijn de zalen met werken van Salvadore Dali, Edgar Degas, Matisse, Monet (met een van zijn grote waterlelie doeken), Picasso, Pissarro, Renoir, and Georges Seurat. Het Paleis bevat ook mooie voorbeelden van Europese kunstwerken uit eerdere perioden. Er is Middeleeuwse kunst zoals tapijten en glas in lood; 17de eeuwse schilderijen van Rubens en Rembrandt; 18de eeuwse schilderijen van Fragonard en Watteau; werken van de Britse kunstenaars Gainsborough en Reynolds; en een heleboel decoratieve kunst (glaswerk, meubilair, Frans zilver, en prachtig porcelein).

Vervolgens komen we via de Point Lobos Avenue weer bij de Pacific Ocean en de Sutro Baden Foto's 4 tot 4z.

Sutro Baden. De beton ruines net ten noorden van het Cliff House zijn de overblijfselen van de grote Sutro Baden. In 1881 kocht Adolph Sutro een groot gedeelte van de hooglanden westelijk van San Francisco en maakte er zijn thuis van. Vijftien jaar later werden de Sutro Baden geopend voor het stomgeslagen publiek tegen geschatte kosten van meer dan $1,000,000. Verspreid over 3 hectare verbluften de Baden door indrukwekkend constructief en artistiek detail. Zie ook deze .pdf file met historische gegevens en foto's over het Cliffhouse en de Sutro-baden. Een klassiek Grieks portaal gaf toegang tot een massieve glazen constructie waarin 7 zwembaden met een verschillende watertemperatuur waren opgenomen. Er waren glijbanen, trapezes, springplanken en een hoge duikplank. Tezamen bevatten de baden 1,7 miljoen gallons water en zij konden worden gevuld in één uur bij hoogtij. Er waren 20.000 zwempakken en 40.000 handdoeken te huur. Een aangename temperatuur en een overdaad aan planten maakten "California’s Tropical Winter Garden" kompleet. Er konden 10.000 mensen tegelijk in.
De inwoners van San Francisco stroomden toe via een van de drie spoorlijnen verbonden aan de stad, daarmee de droom van Sutro realiserend. Een openlucht theater met 3700 zitplaatsen bood een hele varieteit aan theater voorstellingen. En er waren drie restaurants waar 1000 mensen tegelijk konden dineren. Er waren natuurhistorische tentoonstellingen, gallerieën met beeldende kunst, schilderkunst, tapijten en kunstwerken uit Mexico, China, Azië en het Midden Oosten.
Ondanks al de prestige en opwinding was het succes van de Sutro Baden van korte duur. De Baden waren commercieel geen succes en Sutro's kleinzoon begon een deel van de Baden in een ijsbaan te veranderen in 1937, een werk dat in het begin van de vijftiger jaren werd afgemaakt door de nieuwe eigenaar George Whitney. De Sutro Baden herwonnen echter nooit hun populariteit en de opbrengsten van het schaatsen waren niet genoeg voor het onderhoud van het enorme gebouw. In 1964 werd het complex gekocht door projectontwikkelaars die de Sutro Baden wilden vervangen door hoge woontorens. Een brand in 1966 maakten snel een einde aan de afbraak, maar de apartementen werden nooit gerealizeerd.
De Baden werden onderdeel van de  Golden Gate National Recreation Area in 1973. Het gebied is vandaag de dag populair vanwege de landschappelijke en recreatieve waarde die Adolph Sutro reeds onderkende. Je moet voorzichtig zijn bij het bekijken van de overblijfselen van de Sutro Baden en de rotskust en probeer je de elegantie van het leven hier 100 jaar geleden voor te stellen.

Ocean Beach heeft genoeg zand en ruimte en uitzicht op de kleine steenachtige eilandjes, genaamd Seal Rocks. Zwemmen bij dit strand wordt sterk ontmoedigd; Vlak voor de kust kunnen onvoorspelbare stromingen zelfs de beste zwemmers fataal worden.
Deze lange brede strook zand, niet ver van Cliff House, is populair als plaats voor wandelen, hardlopen en zonnebaden. Maar let op, zoals reeds gezegd maakt het extreem koude en ruwe water zwemmen gevaarlijk. Je kunt hier surfers zien als de golven veelbelovend zijn, maar zelfs zij dragen isolerende wetsuits voor bescherming tegen de kou.
Deze beach is de thuisplaats van de Western Snowy Plover, een speciaal soort kustvogel die hier 10 maanden per jaar leeft. Natuurkenners schatten dat 5% van de ongeveer 1200 vogels die er nog bestaan leven op een stuk van 2 mijl van Ocean Beach.
Ocean Beach is lange tijd een favoriete plek geweest voor de aanwonenden om hun hond uit te laten. Het verblijf van de Snowy Plover echter heeft er toe geleid dat honden aangelijnd of minstens onder "voice control" moesten blijven om de vogels niet te verontrusten. Hoewel bedoeld door de National Park Service (die verantwoordelijk is voor de beach omdat het onderdeel is van de Golden Gate National Recreation Area) om een balans te vinden tussen de bescherming van bedreigde diersoorten en toch honden met hun baasjes te kunnen laten lopen langs het strand, heeft de San Francisco Society for the Prevention of Cruelty to Animals geprotesteerd tegen het aanlijngebod, bewerende dat dit "wreed en onnodig" is en zij hebben gedreigd een "massale onaangelijnde honden wandeling" te houden als de wet niet wordt veranderd.

In de San Francisco Zoo vind je Koala beren, een Gorilla reservaat, de Little Puffer stoomtrein en een duizendtal fascinerende dieren en vogels van over de hele wereld.

Op Lake Merced kun je bootje varen en op forel vissen binnen de stadsgrenzen.

Sigmund Stern Grove biedt muzikaal amusement, voor iedereen vrij toegankelijk op zomerse zondagen.

Golden Gate Park, oorspronkelijk een gebied van 4 km2 duinen, heeft het National AIDS Memorial Grove, vele wegen en groene lanen, speelvelden en voetpaden, meertjes en bloemen.

Japanese Tea Garden, Tea Garden Drive in Golden Gate Park (415) 752-4227, een authentieke Japanse tuin daterende uit 1894, heeft een theehuis, vijvers met pagoda's, bruggen en bonsai. In de lente biedt de kersenbloesem een zeldzaam fleurig schouwspel. In de San Francisco Botanical Garden, een "levende bibliotheek", worden meer dan 7000 plantensoorten verzorgd.

Als je door deze Japanse tuin wandelt, een highlight in het Golden Gate Park, krijg je gevoel voor de Japanse waardering voor harmonie en balans in alle dingen.

 

 

Het theehuis, dat sinds 1894 het centrum van de tuin is, biedt een fantastische plek om stil met een kopje thee de pracht van de omgeving te bekijken. De simpele kaart biedt een keuze uit theesoorten (jasmijn, groene thee, oolong of ijsthee) en gewone soft drinks. Alle drankjes worden geserveerd met verschillende soorten koekjes en rijst crackers. Om de sfeer te kompleteren dragen de diensters kimono's.

De Japanse theetuin is dagelijks geopend. Er is een souvenierwinkeltje bij het theehuis. Voor meer details klik op http://www.japaneseteagardensf.com/index.php.

 

 


M.H. de Young Memorial Museum. Een kunstmuseum met collecties van Amerikaanse kunst uit de 17de t/m de 20ste eeuw.

California Academy of Sciences (in 2003 tijdelijk gehuisvest op 875 Howard Street) is hier opnieuw geopend in 2008.

Twin Peaks heeft een weg met haarspeldbochten naar zijn 227 meter hoge top, waar je een panoramisch uitzicht hebt op de stad. Zie de Foto's 5 tot en met 16 (inclusief stitchfoto gemaakt door Gonny evenals trouwens de meeste digitale foto's). Twin Peaks zijn twee heuvels in het Haight Ashbury District. Vanaf de top heb je een adembenemend uitzicht. Je kunt de hele stad overzien. Tegen de avond kan het er behoorlijk koud zijn, vooral als de mist over de toppen waait.

We zijn nu in de buurt van Alamo Square, het plein met de "painted ladies", de karakteristieke huizen van San Francisco. Zie foto's achter 031004-045 PaintedLadies1 tot PaintedLadies6. Zie ook de website over Alamo Square.

Mission Dolores (populaire naam voor Missie San Francisco van Assisi), op de hoek van 16th en Delores Streets, San Francisco, (415) 621-8203. Pater Serra vestigde deze Spaanse Missie in 1776; de historische kerk was klaar in 1791. Zie de Foto's 17 tot en met 28.
Mission Dolores, het oudste gebouw in San Francisco, is het spirituele hart van zijn naamgenoot, het Mission District. Opgericht in 1776, de eerste mis werd gehouden in juni, 5 dagen voordat de Onafhankelijkheids Verklaring werd getekend (ofschoon formele Kerk documentatie het bestaan van de missie pas officieel bevestigde in oktober van dat jaar en het gebouw zelf was pas af in 1791).
Missen worden nog steeds gehouden in het originele Mission gebouw, dat anderhalve meter dikke stenen muren heeft en redwood balken aan elkaar vastgesjord met ruwe touwen om het dak te dragen en een plafond beschilderd met natuurlijke verf. Het is verbazingwekkend dat dit gebouw de aardbeving van 1906 overleefde, die veel van de bouwwerken in de omgeving vernietigde inclusief de kerk ernaast (die toen is vervangen door de Basiliek die je nu op de foto's ziet).
Buiten het Mission gebouw is een grote wandschildering voor de Wereld tentoonstelling in 1939 die laat zien hoe het Mission District er in 1791 uitzag. Je ziet hoe het Mission complex het gebied domineerde met een Convento waar de Franciscanen en hun gasten woonden, een bakkerij, winkels, personeelsverblijven, en behuizing voor soldaten en burgers met de Mission als standplaats. In het diorama zie je ook hoe open het land is, in schril kontrast met de drukke straat van vandaag.
De Basiliek, die voltooid was in 1918 en de parochiekerk verving die vernietigd was in 1906, heeft glas-in-lood ramen voorstellende Sint Franciscus van Assisi, patroon van zowel de Mission als de stad San Francisco. De Basiliek heeft ook een houten beeldhouwwerk van Maria Dolorosa, onze Moeder der Smarten, geplaatst hoog boven het hoofdaltaar in een zonovergoten omgeving.
In de laatste 50 jaar is de Mission tweemaal geëerd door de Paus. In 1952 heeft paus Pius XII de parochiekerk verheven tot een Basiliek (een ere-kerk van de Paus). Deze toekenning wordt gesymboliseerd door de half geopende rood-en-gouden paraplu en pauselijke pluim aan beide zijden van het altaar. Vijfendertig jaar later bracht paus Johannes Paulus II een bezoek aan de Mission. Deze gebeurtenis wordt gedocumenteerd met foto's in de overdekte doorgang links van de Basiliek.
Het kerkhof uit koloniale tijd links van de Mission bevat de graftomben van spaanse, mexicaanse, amerikaanse en andere kolonisten. Het bevat ook de graven van meer dan 5000 in Amerika geboren slaven uit dit gebied. Maar misschien is het kerkhof het meest beroemd als decor van de kerkhof scenes in de film Vertigo van Alfred Hitchcock uit 1958.
Zie ook deze picture gallery.
N.B.: Deze picture gallery is van de website www.virtuar.com die een soort interactieve foto's bevat. Je kunt ermee virtueel door deze Mission wandelen, maar ook op de Golden Gate Bridge gaan lopen. Erg leuk. Moet je vast eens uitproberen.

Foto 29 toont een typische woning in San Francisco (met Schwarzenegger NO op het raam: een paar dagen na dat deze foto is gemaakt zal hij toch tot gouverneur van de staat California worden gekozen) en foto 30 de laan voor de Mission met palmbomen.

San Francisco-Oakland Bay Bridge is een van de langste stalen bruggen ter wereld: 13,3 km. Ook hier wordt alleen tol geheven stadinwaarts.

Foto 31 toont Bay Bridge en vanaf foto 32 zijn we in het kantoor van Erik bij Burrell op de 30ste verdieping van een van de 3 wolkenkrabbers die midden in het financial district staan aan het Embarcadero. We zien eerst de ferry building met Bay Bridge daarachter, de omliggende hoge gebouwen en Coit Tower op Telegraph Hill op foto 36 en de bijbehorende dia's.

Foto 37 geeft een blik recht naar beneden en op foto 38 zien we de kamer van Burrell himself (we konden overal rond kijken want het was zaterdag en er was niemand). Foto 39 is richting Tiburon, dat aan de overkant van de baai ligt, en foto 40 is meer richting Golden Gate Bridge, die echter vanuit deze plek niet zichtbaar is. Op foto 41 zien we de top van de Transamerica Pyramid op 600 Montgomery Street San Francisco.
Sinds zijn voltooiing in 1972 is de Transamerica Pyramid een van de meest herkenbare gebouwen in de Verenigde Staten. Zijn aparte vorm domineert de skyline van San Francisco evenals de Golden Gate Bridge of de beroemde kabeltrams van de stad.
De 48 verdiepingen tellende kantoortoren, ontworpen door William Pereira & Associates, is 300 meter hoog en erboven op een 70 meter hoge naaldvormige spits. De spits wordt van binnen uit verlicht en lijkt te gloeien bij het vallen van de avond. De verandering in de dimensies van het gebouw van laag naar hoog is groot: De lagere verdiepingen bieden meer dan 2000 m2 ruimte terwijl in de top slechts 5 m2 beschikbaar is.

Op foto 42 zijn we weer beneden en gaan we richting stadhuis. Foto's 43, 44 en 45 zijn van de City Hall en het grote plein daarvoor.
 

 

 

 

Civic Center omvat het stadhuis, federale en overheids kantoorgebouwen, het Bill Graham burgerlijk auditorium, het museum voor aziatische kunst, de grote bibliotheek en fraaie onderdelen van het centrum voor uitvoerende kunsten: Davies Symphony Hall, War Memorial Opera House en Veterans Building/Herbst Theatre, waar het United Nations handvest werd getekend. Een permanent gedenkteken voor de 50ste verjaardag van de United Nations is gevestigd in United Nations Plaza.

Tegenover het stadhuis ligt het Asian Art Museum, dat vroeger in het Golden Gate Park Lag.

Cathedral Hill wordt gedomineerd door de sensationele hedendaagse St. Mary’s Cathedral.

Japan Center en Japantown hebben veel winkels, restaurants en twee hotels. De Peace Plaza van het Japan Center is het middelpunt van Japanese festivals.

Haas-Lilienthal House, een prachtig Victoriaans huis uit 1886 aan de 2007 Franklin road.

Union Square is het feitelijke stads winkelcentrum en hotel district. Veel maatschappelijke evenementen vinden hier plaats.

Chinatown roept alle exotische beelden en geluiden op van Hongkong te beginnen bij de Chinatown Gate, Grant Avenue aan Bush Street.

Nob Hill is het elegante heuveltop gebied van hotels en apartementen met de Gothic Grace kathedraal, Huntington Park en het Nob Hill Masonic Center in het hart.

Cable Car Barn, Mason en Washington Streets, heeft een bezoekersgallerij en een museum met 19de eeuwse foto's van het kabeltram bedrijf en modellen op schaal.

Portsmouth Square, een klein historisch park in Chinatown waar de U.S. vlag werd gehesen in July 1846, is een verzamelplaats voor de gemeenschap.

Jackson Square heeft fraaie 19de eeuwse gebouwen geexploiteerd door antiekhandelaren, kunst gallerijen en souvenir winkels. Het leukst is het plein op te komen via Jackson Street at Montgomery.

North Beach is een met neonlicht bezaaid nachtleven centrum gelokaliseerd rond Broadway en Columbus. Drie blokken noordelijk hiervan ligt Washington Square, het plein van de Italiaanse sector van de stad.

Op Telegraph Hill staat de Coit Tower, een 210-foot (64 m) baken, plus een van de beste uitzichtspunten van de stad. (Dit overvolle gebied kun je het best lopend bezoeken of via openbaar vervoer.)
Ten tijde van het begin van de Gold Rush, toen San Francisco snel een drukke haven werd waar waardevolle lading bijna dagelijks door de baai voer, stond er een uitkijk op de top van Telegraph Hil om de binnenkomst van schepen te melden. Een grote paal met beweegbare armen werd geplaatst op de top van de heuvel. Het aanpassen van de armen met een vlag met de landskleuren informeerde de stad over de nationaliteit van ieder schip dat de haven binnenvoer. Dit unieke signaleringssysteem heeft echter niet lang dienst gedaan. Na slechts vier jaar gebruik werd de paal met beweegbare armen overbodig door de introductie (in 1853) van de electrische telegraaf. Telegraph Hill bleef echter een essentiele rol spelen in de verspreiding van informatie want er kwam een centraal telegraaf station - vandaar de naam.

Coit Tower op de top van Telegraph Hill (415) 362-0808 is 180-foot hoog, gebouwd met fondsen van de nalatenschap van Lillie Hitchcock-Coit en zichtbaar vanuit de hele stad, wordt vaak beschouwd als een monument voor de vrijwillige brandweer van de stad. In feite zien veel mensen een overeenkomst tussen de toren een een brandslang mondstuk. Ook al zijn er interessante schilderingen binnen toch is de echte attractie de panoramische uitzichten vanaf de top.

Ferry Building, een overslagterminal voordat de bruggen waren gebouwd, is een van de kenmerken van de stad. Binnen is een levendige markthandel.

Montgomery Street is het centrum van het uitgebreide Financial District. Belangrijke gebouwen onderscheiden zich dikwijls met landschappelijke pleinen en kunstwerken.

San Francisco Visitor Information Center wordt bedreven door het Convention & Visitors Bureau. Het centrum is gelegen aan Hallidie Plaza (onderste verdieping), Powell and Market Streets.

Old Mint, een indrukwekkend gebouw uit 1873, is een schijnbaar uniek voorbeeld van de herleving van griekse architectuur. Het is gesloten voor het publiek. Dichtbij is het Westfield San Francisco Centre.

Moscone Center biedt meer dan 100.000 m2 ruimte en is een van de grootste kolom-vrije tentoonstellingshallen in de Verenigde Staten. Het is centraal gelegen in de buurt van de Yerba Buena Gardens, het Martin Luther King  Jr gedenkteken, en het Yerba Buena Centrum voor de kunsten.

San Francisco Museum of Modern Art, gehuisvest in een indrukwekkend nieuw gebouw is het belangrijkste centrum voor de moderne kunst in de Bay Area.

AT&T Park, thuisbasis van de San Francisco Giants, roept het ultieme gevoel van klassieke baseball parken op.

Sports Arenas: Monster Park is de thuisbasis van de San Francisco 49ers (voetbal). Cow Palace is een overdekte arena waar sport evenementen, handelsbeurzen en festiviteiten plaats vinden.

San Francisco International Airport, 24 km zuidwaarts via de snelweg, is San Francisco's poort naar de Pacific en de wereld.

PIER 39 is een festival marktplaats gelegen aan de waterkant. Gebouwd op een 300 m lange pier en omgeven door havens voor kleine boten biedt het verpletterende uitzichten op de baai en de stad.

Fisherman's Wharf is het centrum voor visrestaurants, vissersboten, havenrondvaartboten, souvenirwinkels en vele attracties.

Alcatraz, beruchte voormalige federale gevangenis, is een eiland op 2,5 km van Fisherman’s Wharf.

Aquatic Park, drie blokken ten westen van Fisherman's Wharf, heeft Hyde Street Pier met old-time exhibition schepen en een maritiem museum. Municipal Pier is een geliefde plaats om te vissen.

The Cannery aan Del Monte Square, een uitnodigend drie verdiepingen hoog gerestaureerd gebouw was ooit een conservenfabriek. Het is nu gevuld met winkels, gallerieën en restaurants.

Ghirardelli Square, een verzameling gebouwen van rode baksteen en oorspronkelijk een chocoladefabriek, is nu een aardig restaurant en winkelcentrum met open pleinen en zicht op de waterkant. Daartegenover is het landschappelijk mooie Victoria Park.

Russian Hill heeft landelijke lanen en terrassen met panoramische uitzichten op de baai. Lombard Street daalt af van de heuvel van Hyde - met 9 haarspeldbochten binnen een enkel blok.

Union Street's Victorian buildings, van Van Ness tot Steiner, nu house art galleries, antiek winkeltjes, specialiteiten zaakjes, restaurants, koffiehuizen en café's.

Fort Mason Center, toegang tot het grootste stadspark van de wereld - de Golden Gate National Recreation Area, bevat een aantal musea, theaters en gallerieën.

Marina Green, een groot grasveld aan de waterkant, is een geschikte plaats om de jachthavens te bekijken.

Vanaf foto 46 zijn we op Marina Beach aan de noordkant van het centrum. Links de Golden Gate Bridge, recht voor ons Tiburon aan de overkant van de baai en rechts ligt Fisherman's Wharf waar we vanmorgen zijn begonnen.

Palace of Fine Arts, gebouwd in 1915 voor de Panama-Pacific Internationale tentoonstelling, is hersteld in zijn oude glorie.

Presidio of San Francisco, onderdeel van de Golden Gate National Recreation Area, biedt 16 km2 beboste heuvels en uitzichten op de oceaan.

Terug naar Tiburon hebben we rijdend over de Golden Gate Bridge foto 49 gemaakt en aangekomen aan de overkant hebben we vanaf de parkeerplaats foto 50 tot en met 54 van de zijkant van de brug en van de stad gemaakt.

's Avonds na boodschappen doen een borrel en heerlijk gebarbequed. Wel binnen gegeten want als de zon onder is, is het fris buiten. Met betrekking tot de foto's heb ik nog een foto van het uitzicht op San Francisco by night gemaakt (foto 55) en verder van het barbeque-en naast de garage en voor de voordeur (foto 56), in de garage waar Marian met de frieten bezig is (foto 57) en op foto 58 tot 61 het prachtige huis van Erik en Marian van binnen.

N.B.: de winkels zijn hier 7 dagen in de week open van 9 uur 's morgens tot 22 uur 's avonds. Vindt men hier heel gewoon. Er zijn ook plaatsen waar ze 7 maal 24 uur, dus altijd, open zijn.

Volgende 5-10-2003
Hoofdmenu
Vorige 3-10-2003