Yala National Park, in het zuidoosten van Sri Lanka
Dia's D2690 t/m D2720 in dia\images\1996\19960407-08.
D2690:
Na de rustdag van 6 april zijn we weer op stap gegaan: deze keer naar het Ruhuna
National Park aan de zuidoost kust van Sri Lanka en vandaaruit naar Galle. Op
deze eerste dia's zijn we in het berggebied van Nuwara Eliya. We zijn, tussen
twee haakjes, dit keer met een busje van een vriend van Somé, omdat zijn eigen
busje problemen had. Die vriend was dus ook de chauffeur, maar Somé was er wel bij.
D2693:
We verlaten het berggebied via de zogenaamde Ella Gap, een indrukwekkende kloof
bij het plaatsje Ella. Het rest house van Ella is misschien wel het mooist
gelegen rest house van Sri Lanka. Bij de voortuin daalt een helling van 900 m af
naar de zuidelijke kustvlakte. Deze Ella Gap heeft een vergezicht waarin de
gasten van het rest house zich mijmerend verliezen. De kloof wordt aan de
rechterzijde geflankeerd door de hoog oprijzende Ella Rock. Deze rotspartij valt
op door de gapende grot die hij bevat, de Cave of Rawana. Of het werkelijk de
grot van Rawana is, zoals Ramayana-adepten geloven, valt te betwijfelen.
Zeker is dat de Singalese paleontoloog Deraniyagala in de grot - die eigenlijk
Rattaran Guhava heet - tien skeletten van de mensenetende Homo sapiens
balangodensis ontdekte. De grote weg door de kloof van Ella passeert tussen
de mijlpalen 12 en 13 de Rawana Ella Falls. Een mooie waterval, die niet zo hoog
is (slechts 8 m), maar wel breed.
D2694: Nadat
we in Tissamaharama (aan de oevers van de Tissa Wewa, in oude tijden de
hoofdstad van de provincie Ruhuna) hebben geslapen - ik weet echt niet meer
waar, alleen dat we daar bij een bank betaalcheques hebben ingewisseld om weer
kontant geld te hebben - gingen we de volgende morgen heel vroeg met een gids
Yala in. Het Ruhuna-park, in de wandeling Yala genoemd, ligt verscholen in de
zuidoost hoek van het eiland. Het bestaat voornamelijk uit bossen van
doornachtig struikgewas, die doen denken aan de Afrikaanse bush. Hier heeft men
de meeste kans olifanten te zien. Nog niet zo lang geleden was het een zeldzame
gebeurtenis als een bezoeker van Yala een luipaard of beer te zien kreeg. De
laatste jaren zijn hun aantallen echter zo toegenomen, dat de kans een van deze
dieren te zien nu zeer veel groter is. De beste periode voor een bezoek ligt
tussen december en mei. Vroeg in het jaar vallen er weliswaar verspreide
regenbuien, maar dan zijn er ook grote kudden olifanten met jongen te bekijken.
Een bijzondere attractie in deze periode is de schitterende paringsdans van de
pauw, een schouwspel dat een lange tocht waard is. Op deze dia zien we in de
schaduw op het pad voor onze auto een soort struisvogel.
D2695:
Het lijkt me een soort wolf wat daar midden in beeld ligt, maar volgens mij
leven die vooral in groepen.
D2696: Zoals deze bisons aan een drooggevallen meertje.
D2697: Onder die boom even links van het midden
duikt net een ree weg.
D2698: Uit
de boeken heb ik gehaald dat dit een Indische kievit is.
D2700: Dit is een watervaraan of een leguaan.
D2701: Een pauw met gespreide veren, die twee dia's
later in de boom zit.
D2704: Een prachtig meertje met waterlelies.
D2708: Volgens dezelfde boeken moet dit de groene bijeneter zijn.
D2710: Een bison of buffel schurkt zich lekker in de modder.
D2715: Aan het strand zien we onze eerste (en enige) olifant
in het wild. Een paar andere bezoekers van het park trouwens ook.
D2716: Dode
bomen in deze prachtige oude dichtgegroeide tank (=waterreservoir).
D2719: Na het parkbezoek hebben we nog het plaatsje Kirinda bezocht,
de kustplaats waar, zo gaat het verhaal, koningin in spé Viharamahadevi aanspoelde na haar
hachelijke drijftocht vanuit Kelaniya. Op een rotsachtige klip herinnert een
witte dagoba aan de veilige aankomst van de prinses. Op deze dia zijn we
achter die rots met de witte tempel.